هرقدر رفاقت بکنم می ارزی / اظهار صداقت بکنم می ارزی
آنقدر عزیزی تو برایم ای دوست / صدبار که یادت بکنم می ارزی . . .
بهترین سلام روی زیبا اترین بالهای کبوتران مهاجر تقدیم به سلطان رفاقت . . .
در مسابقه زندگی ، گل زدن مهم نیست ، گل شدن مهم است . . .
تقدیم به سرور گل ها . . .
اندازه ی یه سر کبریت دلم برایت تنگ شده ، کوچیکه ولی دنیا رو به آتیش میکشه !
روز وصل دوستداران یاد باد / یاد باد آن روزگاران یاد باد
گرچه یاران فارغند از یاد من / از من ایشان را هزاران یاد باد
هرقدر رفاقت بکنم می ارزی / اظهار صداقت بکنم می ارزی
آنقدر عزیزی تو برایم ای دوست / صدبار که یادت بکنم می ارزی . . .
بهترین سلام روی زیبا اترین بالهای کبوتران مهاجر تقدیم به سلطان رفاقت . . .
در مسابقه زندگی ، گل زدن مهم نیست ، گل شدن مهم است . . .
تقدیم به سرور گل ها . . .
اندازه ی یه سر کبریت دلم برایت تنگ شده ، کوچیکه ولی دنیا رو به آتیش میکشه !
روز وصل دوستداران یاد باد / یاد باد آن روزگاران یاد باد
گرچه یاران فارغند از یاد من / از من ایشان را هزاران یاد باد
یواشکی یه سلام
یواشکی یه پیام
یواشکی چند کلام
یواشکی دوستت دارم با مرام !
بمان با من که من بی تو صدای خسته در بادم / در این اندوه بی پایان ، بمان تنها تو در یادم
نمی دانم چرا غمها ، نمی دانند که من سلطان غمهایم / بیا ای دوست با من باش که من تنهای تنهایم
اینجا آسمان صاف تا قسمتی به رنگ دوستی همراه با غبار فراق است ، توده ای سلام به سمت شما در حرکت است ، ضمنا احتمال بارش بوسه فراوان است . . .
هرقدر رفاقت بکنم می ارزی / اظهار صداقت بکنم می ارزی
آنقدر عزیزی تو برایم ای دوست / صدبار که یادت بکنم می ارزی
نازنین تر ز تو کس نیست که یادش بکنم / سرو دل عاشق یک ناز نگاهش بکنم
تا زمین هست و زمان هست بگویم ای دوست : تو عزیزی و عزیزان بفدایت بکنم
گفت از دوست چه دیدی که چنین مسروری؟
گفتم از دوست همین بس که ز ما یاد کند . . .
از زندانی پرسیدن : جرم ؟ گفت : رفاقت !
گفتند بیشتر توضیح بده : آه سردی کشید گفت : به احترام رفاقت بماند . . .
در حنجرهام شور صدا نیست رفیق
یک لحظه دلم ز غم جدا نیست رفیق
بگذار که قصه را به پایان ببرم
آخر غم من یکی دو تا نیست رفیق . . .
باید آهسته نوشت / با دلی خسته نوشت
گرم و پر رنگ نوشت / روی هر سنگ نوشت
تا بدانند همه / تا بخوانند همه
که اگر دوست نباشد دل نیست . . .
میگم این یارو که اسمش افتاده بالای گوشیت خیلی خرابته . . .
پروانه به شمع بوسه زد و بال و پرش سوخت / بیچاره از عشق فقط سوختن آموخت
فرق من و پروانه در این است / پروانه اگر بال و پرش سوخت
من از دوری دوستان جگرم سوخت . . .
برای محبت هایی که عمیق اند ، ندیدن و نبودن هرگز بهانه از یاد رفتن نیست . . .
به یادتم رفیق . . .
تا زمانی که دلم سوی خدا پر نکشد / تا زمانی که اجل خط و نشانی نکشد
دارمت دوست به حدی که خدا می داند / راز این قصه فقط باد صبا می داند
در دفتر خاطراتم نوشتم : رفیق زیباست . . .
معلم دفتر را دید و گفت این رویاست . . .
گفتم ای معلم از نوازش رفیق چی میدانی ؟
گفت در عالم رفاقت ، رفیق همیشه تنهاست . . .
هر وقت دیدی نیستم بیا تعمیرگاه ، چون همیشه خرابتم !
از اوج فلک ستاره چیدن سخت است / دور از منی و به تو رسیدن سخت است / ای دوست که بی تو زندگی زندان است / بدان که از تو دل بریدن سخت است . . .
یاد ما خواه بکن خواه مکن ، مختاری / لیکن ای دوست بدان کنج دلم جا داری . . .
زمستون رسید ، سردت شد خبرم کن بیام برات بسوزم . . .
پاتو برداز !
.
.
.
میگم پاتو بردار !
.
.
.
آخیش داشتم خفه میشدم !
درسته خاکر زیر پاتم ، ولی قرار نیست خفمون کنی !
زیبایی ها را چشم می بیند و مهربانی ها را دل ! چشم فراموش می کند اما دل هرگز ! پس بدان تا زمانی که دل زنده است فراموش نخواهی شد . توی دل مایی رفیق .