اگر دارم دلی فدای دوست میسازم
در این دنیای بی حاصل ، به لطف دوست میسازم
سنگ ریزه قرب دارد یا عقیق
من همین دانم که در این کوی و بر
هیچ چیز ارزش ندارد جز رفیق
در این دنیای بی حاصل ، به لطف دوست میسازم
.
.
ما زنده به عشقیم ولی عشق تب دوست
ما طالب مرگیم ولی در طلب دوست
ما تشنه دردیم ولی از غم هجران
درویش نگاهیم ولی با لب خندان
زدم فریاد خدایا این چه رسمی است ؟
رفیقان را جدا کردن هنر نیست
رفیقان قلب انسانند خدایا
بدون قلب چگونه می توان زیست ؟
.
.
.
.
زغال قلیونتم ، بکش خاکستر شیم
.
.
.
.
زغال قلیونتم رفیق ! میسوزم تا بسازمت !
.
.
.
.
به لوتی میگم : آب بده دریا میده
میگم گل بده گلستان میده
میگم معرفت و دوستی بده همش شماره تو رو میده !
.
.
.
.
دنیا مثل پائیزه ، هم قشنگه هم غمناک
قشنگیش به خاطر شما و غمش از دوری شما
.
.
.
.
کس نمی داند در این بحر عمیق
سنگ ریزه قرب دارد یا عقیق
من همین دانم که در این کوی و بر
هیچ چیز ارزش ندارد جز رفیق
.
.
.
.
ماهی گه از آب جدا بشه فدام میشه
تو آبی ، من ماهی ، فدات بشم الهی !
.
.
.
.
اگر دارم دلی فدای دوست میسازم
در این دنیای بی حاصل ، به لطف دوست میسازم
.
.
.
.
ما زنده به عشقیم ولی عشق تب دوست
ما طالب مرگیم ولی در طلب دوست
ما تشنه دردیم ولی از غم هجران
درویش نگاهیم ولی با لب خندان
.
.
.
.
روز به خورشید مینازد ، شب به ماه
ما به داشتن عزیزی مثل شما
.
.
.
.
لوتیان را مرام است و عاشقان را کلام
و تو دریک کلام عِند مرامی با مرام !
.
.
.
.
.
درد هجران و جدایی مشکل است
هر چه هم مرحم نهی بی حاصل است
گر فراق بین ما صد منزل است
یاد تو همواره در جان و دل است
.
.
.
.
بند کفشتیم گره بزن خفه شیم